به گفته ديرينه‌شناسان، اين موريانه که در اوايل دوره کرتاسه و در عصر دايناسورها مي‌زيسته، از ناحيه شکم که محل تغذيه تک ياختگان(انگل) براي هضم غذا بوده، مجروح بوده است.
جورج پوينار، سرپرست تيم اکتشاف و محقق دانشگاه اورگن گفت: غذاي اصلي موريانه‌ها چوب در ختان است که براي هضم آن نيازمند حضور تک ياختگان هستند. ازاينرو اين دو موجود نياز به زندگي مسالمت آميز براي حفظ بقاي خود خواهند داشت.
وي افزود: نشانه‌هاي به دست آمده ثابت مي‌کند که اين جراحت توسط انگلي که در کنار فسيل اين موريانه ديده شده به وجود آمده است.
به گفته دانشمندان، رعايت اين نوع زندگي در بين اين موجودات تنها عامل بقاي آنها در طول اين مدت 100 ميليون ساله شده و شمار آنها را تا به امروز به بيش از 2300 گونه رسانده است./109
انتهای پیام/
